Pojam steriliteta je definisan kao nemogućnost da se prirodnim putem ostane u drugom stanju i dodje do potomstva. Faktori rizika, kao što su godine, abnormalnost menstualnog ciklusa, stanje karlicne supljine, razne bolesti, spermogram muskog partnera, stres i mnogi drugi faktori uticu na istoriju bolesti i eventulano uspesno lečenja steriliteta.
Iako samo po sebi automatski ne ugrožava fizičko zravlje, sterilitet ima ozbiljan uticaj na psihičke i socijalne probleme pogođenih parova. Važno je znati da većina parova mogu doci do trudnoće i bebe uz pomoć tretmana asistirajuce reprodukcije jer je samo je mali broj pacijenata zaista sterilan.
Saznanje da imate problem steriliteta može biti veoma tegoban. Parovi su obicno suočeni sa brojnim teškim odlukama. Tu su obično na raspolaganju pet opcija:
Dobiti svoje biološko dete uz pomoć lečenja steriliteta kao što su: praćenje ovulacije, inseminacija (IUI) in vitro fertilizacija (IVF), mikrofertilizacija (ICSI) i ostali vidovi asistirajuce reprodukcije.
Dobiti dete čili je biološki roditelj samo jedan partner, donacijom jajne ćelije ili donacijom sperme.
Dobiti dete donacijom embriona (u veliki broj zemalja zakonski zabranjeno)
Usvajanje deteta
Prihvatanje deteta kao hraniteljska porodica
